محمد بن جعفر مشهدی

ابوعبدالله محمد بن جعفر مشهدى (م، ۶۱۰ ق) معروف به «ابن مشهدى»، از محدثان شیعه در سده ششم و هفتم هجرى و از شاگردان ابن بطریق حلی است. او مردى بزرگوار، جلیل القدر، ثقه و متبحر بوده است. کتاب «مزار کبیر» از آثار مشهور اوست.

اساتید

برخی مشایخ ابن مشهدى عبارتند از:

1. محمد بن علی بن شهر آشوب
2. محمد بن ابوالقاسم طبری
3. عبداللّه بن جعفر دوریستی
4. شاذان بن جبرئیل قمی
5. یحیی بن حسن بطریق
6. ورام بن ابی فراس
7. پدرش، جعفر بن علی مشهدی.

شاگردان

شاگردان و کسانی که از ابن مشهدى روایت می‌کنند عبارتند از:

1. فخار بن معد موسوی
2. محمد بن جعفر بن نما حلی
3. علی بن حسین بن حماد واسطی
4. هبة اللّه بن سلمان.

آثار

معروفترین اثر ابن مشهدى کتاب «مزار» است که علامه مجلسى از آن به «مزار کبیر» تعبیر نموده و در باب زیارات ائمه معصومین است و بسیاری از عالمان شیعه بر آن اعتماد کرده‌اند. دیگر آثار ابن مشهدی عبارتند از:

1. بغیة الطالب
2. ایضاح المناسک
3. «المصباح» کتاب دیگری است که محدث نوری در جمله آثار وی نام می‌برد.

پانویس

منابع

• ابن مشهدی، المزار الکبیر.
• سید مصطفى حسینى دشتى، معارف و معاریف.